شعر_مِهر بی ثمر

مِهرِ بی ثمر
در عمقِ دلم مِهر تورا جا دادم                 دل بر لبِ شیرینِ تو شیدا دادم
بستم به دوعالم نگه خویش ببین                تا دل به نگاهِ توءِ بی تا دادم
تا یک نظرم سمتِ نگاهت افتاد             دین و دلِ خود بهرِ تو یکجا دادم
ایّامِ  شبــابم همه  را بی  منّــــت             از بهرِ تو ای  یار به  اهدا دادم
هرچند که مِهرم به دلت جا نگرفت         جانـــــــم به دو دستت به تمنّا دادم
با من تو جفا با دگران یار و وفا      صد حیف که این دل به تو بی جا دادم
شاعر:ابوالفضل صدری

 

شعر_ تو بی من

تو بی من

دگرشورِ وصالم درسرت نیست    دگر این یارِ دیرین در برت نیست

دگر لب بر لبِ  شهدَت  ندارم          دگر قوتی  برایِ دلبرت  نیست

بمیرم  از غمِ  دلتنگی  تو            که غم هم یاورِ این یاورت نیست

 همه عمراز برای تو نوشتم     دوصد افسوس که این هم باورت نیست

چگونه سَر کنی با روزگارت        که بر دامانِ من تاجِ سرت نیست

چگونه  قدر تو عالم  بداند            زمانی که زری و زرگرت نیست

چگونه خنده برلب هایت آید        که جز گریه به چشم ناظرت نیست

چگونه حُسنِ تو عالم بداند           زمانی که به کویت شاعرت نیست

بیا بنگر دمی احوالِ ما را            که جانی بر لبِ بد اخترت نیست

شاعر : ابوالفضل صدری

شعر_عشقِ عیان