دنیای خرابم
((شده آیا که غمی ریشه به جانت بزند؟))
عشقِ او تیشه به مغزِ استخوانت بزند؟
شده آیا که دلت سنگ شود از غمِ او
حرمتش مُهر خموشی به دهانت بزند؟
شده دیوانه شوی آه کشی زار زنی
سبزی باغِ تو را سوزِ خزانت بزند؟
شده عشقش شود آرامگه و خانه تو
به سرت ریخته آوار و عیانت بزند؟
شده آواز کنی جار زنی سوزِ دلت
مشت محکم یارِ دیرین بر دهانت بزند؟
شده یارت شود همبستر آغوش دگر
درد این غم تیر و خنجر بر روانت بزند؟
شده غم های دلت کوه شود کاه شوی
تیر بر قلب تو آن دلبرِ جانت بزند؟
شاعر: ابوالفضل صدری
