مِهرِ بی
ثمر در عمقِ
دلم مِهر تورا جا دادمدل بر لبِ شیرینِ تو شیدا دادم بستم به
دوعالم نگه خویش ببین تا دل به نگاهِ توءِ بی تا دادم تا یک
نظرم سمتِ نگاهت افتاد دین و دلِ خود بهرِ تو یکجا دادم ایّامِ شبــابم همه را بی منّــــت از بهرِ تو ای یار به اهدا دادم هرچند که
مِهرم به دلت جا نگرفت جانـــــــم
به دو دستت به تمنّا دادم با من تو
جفا با دگران یار و وفاصد
حیف که این دل به تو بی جا دادم شاعر:ابوالفضل
صدری