شعر_یادِ تو

یادِ تو

یاد دارم که عجب چشمِ خماری داشتی              با دلِ تنگم عجب قول و قراری داشتی

چشم هایت مست و گیسویت مثال آبشار           ای عجب شیرین دهان و لب اناری داشتی

ماه مهر از مهربانی های تو آزرده شد             مهربان بودی و با قلبم قراری داشتی

آن  لبــــــــانت پُر زِ می  بود و عجیب          با لبـــانت دم به دم با من کناری داشتی

رفتی و بار غمت بر دوش بیتابم نشست         کاش گاهی هم به خواب من گذاری داشتی

بی وفا تنهاترین تنها در این دنیــــا شدم            یاد داری در کنارت خرده یاری داشتی؟

من تمامم وقف آن زیبــــا رخ زیبـــا شده          از من دیوانـــــه  آیا انتظاری  داشتی؟

رفتنت آتش شد و برجان بی جانم نشست       خود نگفتی عاقبت با من چه کاری داشتی؟

شاعر: ابوالفضل صدری

 

شعر_خریدارِ غمت

خریدارِ غمت

از ازل تا به ابد مستِ نگاهت باشم       با دو چشمانِ ترم چشم به راهت باشم

مست باشم زِ خماریِ نگاهِ مستِ تو       عزّت مصر چرا؟ یوسفِ چاهت باشم

هر کجا هر چه  دلت  خواست  بگو      یاورِ  راه  تو  و پشت  و  پناهت باشم

روزِمحشر اگرَت دردوغمی بودکمی       من  خریدارِ غم  و  یارِ گناهت باشم

دلِ  دیوانه  ندارد هوسِ  یارِ  دگر      کاش می شد که شبی سمتِ نگاهت باشم

شاعر: ابوالفضل صدری

شعر_ چه کردی؟

چه کردی؟

با عاشقِ دیوانه ات لیلا چه کردی؟     با این دلِ مجنونِ بی پروا چه کردی؟

شیرین چرا تلخ شدی با یارِ دیرین؟        با تیشه فرهادِ بی همتا چه کردی؟

دستش گرفتی و ندیدی چشمِ خیسم        با چشمِ عاشق پیشه بینا چه کردی؟

مُهرِخودت بردل زدی اما چه بی مِهر         با این دلِ ویرانه شیدا چه کردی؟

همخوابِ اغیاری واین دردِکمی نیست      لَختی تو بنگر با منِ بُرنا چه کردی؟

از تو جفا و از منِ دیوانه خواهش         نازت خریدارم ببین با ما چه کردی؟

شاعر: ابوالفضل صدری

شعر_ تو بی من

تو بی من

دگرشورِ وصالم درسرت نیست    دگر این یارِ دیرین در برت نیست

دگر لب بر لبِ  شهدَت  ندارم          دگر قوتی  برایِ دلبرت  نیست

بمیرم  از غمِ  دلتنگی  تو            که غم هم یاورِ این یاورت نیست

 همه عمراز برای تو نوشتم     دوصد افسوس که این هم باورت نیست

چگونه سَر کنی با روزگارت        که بر دامانِ من تاجِ سرت نیست

چگونه  قدر تو عالم  بداند            زمانی که زری و زرگرت نیست

چگونه خنده برلب هایت آید        که جز گریه به چشم ناظرت نیست

چگونه حُسنِ تو عالم بداند           زمانی که به کویت شاعرت نیست

بیا بنگر دمی احوالِ ما را            که جانی بر لبِ بد اخترت نیست

شاعر : ابوالفضل صدری